Hoe welkom je woorden…
Ze helpen me om weer even te beseffen waar het werkelijk om gaat..
Op 15 maart is ’s avonds laat mijn dochter bevallen van ’n prachtig meisje: Sara Anne. Onverwachts in het ziekenhuis en met een sectio. Daarna mocht er geen bezoek komen. Heel bijzonder was gisteren het moment dat ze thuis kwamen en wij even om het hoekje mochten gluren. Mijn dochter wilde graag dat ik als oma zou kunnen genieten in de kraamweek en haar daar vanuit zou kunnen ondersteunen i.p.v. als kraamverzorgende bij haar te komen. Tot afgelopen zondag dacht Marloes nog thuis te bevallen. Zij en haar vriend Jesse hadden alles tot in de puntjes voorbereid. En nu zie ik dat ze mentaal zo veel te verteren heeft, dat het fysieke stuk stil valt. En dat is nu juist zo belangrijk…
De tips en recepten vanuit NK komen goed van pas.
Ook de weekspreuk lees ik vaak en ik hoop het gevoel dat dat bij mij teweeg brengt, door te kunnen laten stromen naar Marloes en haar baby.
Dank je wel Maria.
Met lieve groet, Ursula